مرگ – یک بازبینى
مرگ بیشتر از آن که سوگوار کند بهت زده ام مى کند
برق سیلى تیزى که از خواب بدرم مى کشد و گیج و معلق به حال خود رهایم مى کند
باید فکر کنم
ساعت ها
مرگ تلنگر بى تعارف همه ى گفته ها و ناگفته هاست، همه ى کرده ها و نکرده ها، همه ى تاخیرها و کوتاهى ها
مرگ نهیب اگرهاى بى رحم است
و سرزنش بایدها
و شکنجه ى شایدها
و تقلاى خاطره ها
و سوگ بى درمان آنچه رفت و آنچه ماند و جادو و وهم این دو دنیا
مرگ بى امان است و بى انتها
پر از تعارف هاى بى فایده و – عجیب، دیر رسیدن ها
مرگ الک خوبى هاست
و مرحمى روى لایه هاى نهان فقر، دور از گناه و داورى ها